Categorie: Algemeen (geen categorie)
-
AuteurBerichten
-
15 maart 2005 om 11:40 ReactiePaul Handgraaf, diabetesverpleegkundige
Geacht forum,
In mijn praktijk komt een patiënte van 36 jaar jong op het spreekuur. Ze heeft een zeer ernstig overgewicht: 129 kg, 1,62 cm, BMI 49. Ze heeft (uiteraard) diabetes, hypertensie, hypercholesterolemie.
Ze wordt daarvoor volgens protocol behandeld.
Ondanks dat heeft ze een Hba1c van 7,7 %. Te hoog maar ik moet er niet aan denken haar nu op insuline over te zetten. Haar overgewicht zal dan alleen nog maar verder toenemen?
Naast haar diabetes heeft ze pijnklachten in haar knieën en heupen, waarvoor ze is verwezen naar de orthopead. Me dunkt dat die klachten af zullen nemen als ze af weet te vallen?
Afvallen lijkt me uiteindelijk de beste oplossing maar ook het moeilijkst te bereiken.
Omdat dit een, in mijn ogen extreem geval is, waar ik niet zo goed raad mee weet leg ik dit voor.
Is een obesitaskliniek wellicht een (gedeeltelijke) oplossing, is een zgn "maagbandje" iets? Hoe staat u hier tegenover?
Met vriendelijke groet,
Paul Handgraaf
15 maart 2005 om 12:04 Reactiediabetes2.nlGeachte collega,
Los van de glycemische regulatie, hypertensie en hypercholesterolemie heeft deze dame als belangrijkste probleem het zeer ernstige overgewicht (Morbide obesitas). Een BMI van 49 is als zodanig al prognostisch somber. Aanpak van dit enorm ernstige overwicht is van het grootste belang. Indien de "gebruikelijke" adviezen niet helpen dan is een multidisciplinaire aanpak van groot belang met zeker een maagband als een van de opties. Een obesitaskliniek heeft trouwens ook andere (multidisciplinaire) mogelijkheden dan alleen een maagband.
Wij kunnen ons voorstellen dat u huiverig bent met insuline therapie.
Het credo is afvallen, afvallen, en nog eens afvallen. Als daarvoor uiteindelijk een maagband nodig is, dan is dat nodig. Het mooiste zou natuurlijk zijn dat door lifestyle verandering een dramatische verbetering van het gewicht kan worden bewerkstelligd.
Graag horen we van u tzt wat de keuzes (van de patiënte) zijn geworden en wat het resultaat is.
Met vriendelijke groet,
N. Kleefstra
E. van Ballegooie
-
AuteurBerichten