Categorie: Algemeen (geen categorie)
-
AuteurBerichten
-
15 april 2006 om 07:03 Reactielianne van der lint POH
Geachte heer Houweling
Uw antwoord op mijn vraag van 12-04-2006 over metforminegebruik bij een pat. met een klaring <50 is m.i. niet helemaal beantwoord met verwijzing naar de link die u adviseerde.
Tijdens het Transmuraal diabetesoverleg in onze regio werd gesteld dat in alle gevallen ( ook bij de kleinste dosering metformine ) bij pat. met een klaring < 50 het gevaar van een lactaatacidose aanwezig is. Dus stoppen van de metformine zou in alle gevallen geindiceerd zijn ( dus niet het verlagen van de dosering ). U pleit voor continuering in bepaalde gevallen. Tegenstrijdige berichten dus. Inmiddels weet ik niet wat ik in bovenstaande situatie moet doen. Ik heb een aantal pat. waar dit aan de orde is. Bestaat er een onderbouwde reden om al dan niet te stoppen? Of blijft het inderdaad toch fingerspitzengefuhl? Wel eng trouwens als je je "finger" hieraan zou branden daar lactaatacidose in de meeste gevallen dodelijk is.
mvg lianne van der lint POH
18 april 2006 om 12:16 Reactiee van ballegooie, internistGeachte collega,
Lactaatacidose bij gebruik van metformine is een zeer zeldzame complicatie ( ik heb hem bijvoorbeeld de afgelopen 25 jaar bij vele duizenden diabetespatienten nog nooit gezien). De kans er op is vergroot bij diabetespatienten die, om het maar eens populair te zeggen, "er slecht aan toe zijn", dus met een ernstige COPD, een zeer slecht hart, een sterk gestoorde nierfunctie, een zeer slechte voedingstoestand ( bijv. bij ernstige alcohol abusus) etc. Conform de eerdere antwoorden betekent een klaring van 50 ml/min dat u even extra moet nadenken of er geen speciale maatregelen (in de nabije toekomst ) nodig zijn, zoals het aanpassen of niet voorschrijven van potentieel nefrotoxische medicatie ( de combinatie van een ACE-remmer met een NSAID pijnstiller/ontstekingsremmer is berucht!), kijken hoeveel gram eiwitten de patient in het dieet gebruikt, kijken of de bloeddrukcontrole goed genoeg is, etc, etc.
Bij een klaring van minder dan 30 ml wordt het zeer serieus, en zijn meer drastische maatregelen nodig, zeker als de prognose van de patient dusdanig is dat er een(aanzienlijke) kans op dialyse bestaat.
Kortom, in de (kansen)geneeskunde zoals die vaak bij de behandeling van diabetes bedreven wordt, is bijna nooit iets absoluut en is er altid sparke van een "grijs" gebied. Voor POH’ers en DV’en is het belangrijkste advies dat overlegd moet worden bij twijfel of een bepaalde therapie wel of niet gecontinueerd moet worden.Â
Kortom, de behandeling van mensen met diabetes blijft maatwerk !
Met vriendelijke groet, Evert van BallegooieÂ
-
AuteurBerichten