Categorie: Algemeen (geen categorie)
-
AuteurBerichten
-
9 februari 2006 om 13:21 ReactiePraktijkverpleegkundige Anne-Marie Drimeyer
Â
Geslacht
Vrouw
Leeftijd
50
Diabetes type 1 of type 2
Type 2
BMI
30
Kreatinine
76
Cockcroft
85.4
HbA1c
9.3
Orale bloedglucoseverlagende medicatie
Tolbutamine 500 2x2tabl. Metformine 500 3×2 tabl
Overige medicatie
Selokeen 100 1×1; paracetamol codeine ; aerius 5 mg; ranitidine 150 mg; citalopram 20; hydrochl. Thiaz. 25mg.
Overige informatie
RR rond 150-160/80-85
Insuline
Nvt
N
NO
VM
NM
VA
NA
VS
Â
Â
Â
Â
Â
Â
Â
Â
Â
Â
Â
Â
Â
Â
Uw vraag
Â
Deze mw. Is van Iraakse afkomst. Zij heeft post traumatisch stress syndroom. Heeft hier nog erg veel klachten van. Voelt zich niet goed.
Mw. Spreek geen Nederlands. Gesprekken gaan via de tolkentelefoon. Lijkt trouw de medicatie in te nemen. Leefstijladviezen worden wel nageleefd en daar lijkt niets meer uit te halen.
Er is al verschillende keren met haar gesproken om over te gaan op insuline gebruiken. Maar dit weigert ze pertinent, maar ze blijft vaag over de reden hiervan.
Mijn vraag: zijn er mensen met soortgelijke ervaringen? Hoe gingen jullie daar mee om? We hebben in Zwolle en omgeving geen zorgconsulent in Arabisch….
En zou het voor deze mw. Toch verstandig zijn om nog een derde glucose medicijn bij te geven? (ook al is mij bekend dat tripple therapie niet geadviseerd wordt)
13 februari 2006 om 20:36 Reactiediabetes2.nlGeachte collega,
Deze casus kan met recht als lastig worden bestempeld. Een eenduidig antwoord is moeilijk te geven. Is deze vrouw asielzoekster in een OC/AZC? In de regio Zwolle zijn bv Arabisch sprekende sociaal geneeskundigen, met ook eenzelfde culturele achtergrond, wat zeker ook gezien de aanwezige PTSS een pre zou kunnen zijn om eea nog eens door te spreken. Deze zou ook nog eens de redenen voor het niet willen spuiten kunnen bespreken.
Indien zij geen asielzoekster is, wordt zij misschien ook door bv een psychiater/psycholoog behandeld voor haar PTSS? Zo niet, ook GGZ Zwolle heeft deskundigheid op het gebeid van PTSS bij asielzoekers/allochtonen.
Nog wat algemene vragen die bij ons opkomen. Heeft zij familie die voor ondersteuning kunnen zorgen? Zou het schelen als iemand anders 1dd de insuline zou spuiten? Doet zij wel aan zelfcontrole? Gezien ook de PTSS en de taalproblematiek, heeft u ervaring met deze patientcategorie? Zo nee, dan zou u eens kunnen overleggen met een praktijkondersteuner / sociaal verpleegkundige / sociaal geneeskundige van de MOA (in de regio).Â
Indien dit allemaal geen opties zijn en er is een abolute wens niet op (1dd) insuline over te gaan, dan breekt nood wetten en valt in samenspraak met een arts expirimentele geneeskunde te overwegen. Dit zou Actos toevoegen. Misschien zou u eerst het 1e kunnen proberen. Het probleem is dat deze opties niet voldoende zijn of in de (nabije) toekomst niet voldoende blijken te zijn voor een acceptabele regulatie, wat dan?
Wij wensen u veel succes.
Wij zijn ook benieuwd naar reactie van anderen en zijn ook benieuwd welke stappen worden genomen.
Met vriendelijke groet,
N. Kleefstra
S. Verhoeven
16 februari 2006 om 22:01 Reactiediabetes2.nlGeachte collega’s,
Graag verwijs ik u naar de onderstaande link, waarbij deze discussie over het c-peptide en resistentie al eens is gevoerd. Ik zou geen c-peptide bepalen, maar proberen zo goed mogelijk te behandelen. Medicamenteus gezien is dat overstappen op insuline, indien dat echt geen optie is dan maar een nood breekt wetten maatregel.
Met vriendelijke groet,
N. Kleefstra
-
AuteurBerichten