Categorie: Algemeen (geen categorie)
-
AuteurBerichten
-
11 april 2006 om 23:21 ReactieIrene
We zijn ons als praktijk aan het verdiepen in insulinetherapie en de volgende vragen kwamen boven:
Waarom is NPH de eerste keus in de NHG standaard bij een 1dd schema? Is dat alleen ivm de kosten? Kan een 1dd mix ook een optie zijn?
En waarom is het advies de NPH-insuline tussen avondeten en slapen gaan toe te dienen? Is er dan niet meer kans op hypo’s ‘s nachts? Is voor het avondeten ook een opties?
Alvast bedankt voor jullie reactie.
12 april 2006 om 03:28 Reactiediabetes2.nlGeachte collega,
Voor een uitgebreide onderbouwing van de keuzes in de NHG Standaard Diabetes verwijzen wij u naar het notenapparaat bij de Standaard. Kort samengevat spelen de volgende argumenten bij de stappen voor insuline een rol :
-Â eenmaal daags NPH insuline is al vele tientallen jaren een effectieve en veilige therapie gebleken, en in het proefschrift van Lex Goudswaard is te lezen dat bij driekwart van de patienten gedurende kortere of langere tijd een goede tot acceptabele diabetesregulatie bereikt kan worden. Belangrijk is wel dat op tijd begonnen wordt met insuline.
– normaliter wordt de NPH insuline voor het slapen gegeven, bijvoorbeeld half elf-elf uur, , maar mocht dit om wat voor reden dan ook problemen geven (vroeg of onregelmatig naar bed, toediening van de injectie door thuiszorg, etc), dan is het meestal geen enkel probleem om de insuline eerder op de avond te geven, bijvoorbeeld om acht-negen uur, eventueel zelfs met het avondeten. Dat dit laatste niet standaard geadviseerd wordt heeft te maken met het ontbreken van goed onderzoek op dat punt.
– het is, in ieder geval in theorie, minder verstandig om een mix-insuline voor het slapen te geven , vanwege de kans op hypo’s aan het begin van de nacht door het kortwerkende deel. Voor het avondeten is er in principe geen probleem.Strikt genomen zijn bij type 2 diabetes tal van schema’s mogelijk ( de "alles kan "regel), maar het probleem is telkens weer het ontbreken van solide gecontroleerde trials.
– ernstige nachtelijke hypo’s komen bij insuline gebruikende patienten met type 2 diabetes maar weinig voor,en leiden , op basis van ervaringen van velen, maar zelden tot een opname. Dit is de reden om in de NHG standaard niet met langwerkende insuline-analogen te starten, maar deze preparaten pas in te zetten bij het optreden van nachtelijke hypo’s. Natuurlijk betekent dit niet dat u niet mag starten met een langwerkende insulne-analoog als u daar een goede medische indicatie voor heeft !
– kosten spelen in de NHG Standaard in principe geen rol. Gekeken wordt naar de therapie waarvan op basis van onderzoek en ervaring aangetoond is dat ze "werkt".
Wel is het zo dat de behandeling met een langwerkend insuline-analoog 2 tot 2,3 maal duurder is dan NPH insuline, dus bijvoorbeeld geen 800-900 Euro per jaar ( bij een gemiddelde dosering) maar 1600-2000 Euro per jaar . Jaarlijks schakelen naar schatting tenminste 25.000 – 30.000 type 2 diabetes patienten in Nederland over op insuline. Zou dit standaard gebeuren met een langwerkende analoog i.p.v. NPH insuline, dan kost dit de premiebetaler tenminste 25.000.000 tot 30.000.000 Euro extra. Op zestig miljard ( de jaarlijkse kosten voor de gezondheidszorg) is dat niet veel, maar alle beetjes helpen !
– Nogmaals : lees het notenapparaat er nog eens grondig op na, zoek desnoods de artikelen, bijvoorbeeld die van Goudswaard, op via PubMed, en laat u voorlichten door onafhankelijke personen en organisaties.
Succes, Evert van Ballegooie
-
AuteurBerichten