Aangemaakte reacties
-
AuteurBerichten
-
27 november 2005 om 14:48 In reactie op: [Archief] onderzoek
Beste Regina,
Allereerst de werking van insuline: insuline stimuleert de opname van glucose in de insulinegevoelige weefsels: met name spier- en vetweefsel. Daarnaast is er een invloed in de lever: de omzetting van glucose in glycogeen en remming in de glycogeenafbraak en de gluconeogenese ( dit laatste is de vorming van glucose door het uit triglyceriden onstane glycerol). Bij type 2 diabetes is dat alles gestoord: er is een verhoogde glucoseproductie in de lever, vooral tijdens de nacht. Dit levert de verhoogde nuchtere glucose. Daarnaast is het transport de spier- en vetcellen in gestoord.
Nu is qua oorzaak type 2 DM een zeer heterogeen beeld: enerzijds een insulinedeficientie door falende secretie van de betacellen, anderzijds een insulineresistentie, het ongevoelig worden van de spier- vet en levercellen voor de functie van insuline. Vaak is het een combinatie van beide factoren. Hopelijk is deze vereenvoudigde weergave een verduidelijking voor de arts-patient!
Hart groet, Simon Verhoeven, ST. Langerhans
21 november 2005 om 09:58 In reactie op: [Archief] Is hier sprake van een LADA?Beste Collega,
Het SU glimepiride heeft wel voortreffelijk gewerkt, want het HbA1c is van 14.3(!) naar 7.0 gedaald. Dus er is zeker nog een duidelijke betacelfunctie. Dat pleit althans voorlopig tegen een LADA, maar het kan zijn dat het nu ineens bergafwaarts gaat, en dat toevoeging van metformine weinig zoden aan de dijk zet. Zeker gezien de bescheiden BMI zou deze ontwikkeling alsnog kunnen plaatsvinden. Bij regelmatige controle zie je dat vanzelf gebeuren en valt adequaat in te grijpen met insuline. Houd ons op de hoogte!
H. groet, Simon Verhoeven St. Langerhans
25 oktober 2005 om 18:01 In reactie op: [Archief] casus retinopathie bij patient met type 2 DM zonder medicatieBeste Collega,
Een wat triest geval van formeel handelen; de internist behandelt het kreatinine en de huisarts de DM. Dus overleg is niet mogelijk!
De patient heeft dus een achtergrondsretinopathie; een goede glucoseregulatie en RR regulatie zijn essentieel. HbA1c is 6.6, lijkt geen reden te zijn om orale middelen of Lantus toe te voegen, de RR weten we niet, daar zitten dus mogelijk nog wat verbeteringsmogelijkheden in….. Een achtergrondsretinopathie is nu ook weer niet een kolossale dreiging op korte termijn. De oogarts zal de patient wel regelmatig moeten zien, dat is de essentie. Ik hoor graag verder.
Vriendelijke groet, Simon Verhoeven , St. Langerhans
9 oktober 2005 om 22:04 In reactie op: [Archief] nuchter bloedglucose en kans op DM 2 in toekomst!Geachte Collega,
Uit de verdere context van uw vraag maak ik op dat we het waarschijnlijk hebben over een bepaling in het lab. en niet met een draagbare glucosemeter. U hanteert immers de vrees: ze zit al dicht bij de 6.1 mmol/l! Gaan we van een bepaling uit van een veneus plasma in het lab. dan is er zeker sprake van DM bij waarden>6.9 mmol/l. Bij waarden tussen 6.1 en 6.9 mmol/l is er sprake van een gestoord N-Glucose . In dat soort gevallen is de kans op DM verhoogd, en wordt aanbevolen na 3 maanden en jaarlijks de N-glucose opnieuw te bepalen. (zie NHG Standaard)
Bij bepaling van het capill. volbloed (wordt bij 20% van de laboratoria gedaan)gelden er overigens andere afkapwaarden: DM bij N-Glucose >6.0 mmol/l, gest. N-Glucose:Â waarden tussen 5.6 en 6.0 mmol/l.
Als u het toch heeft over een draagbare glucosemeter, moet u zich realiseren dat daarmee al helemaal weinig uitspraken te doen zijn in het gebied tussen 4.5 en 8.0
mmol/l (wegens de 10-15 % spreiding in de meetrange)!!
Conclusie : deze vrouw heeft geen extra verhoogd risico om DM te krijgen.
Hart. groet, St Langerhans, Simon Verhoeven
22 september 2005 om 10:05 In reactie op: [Archief] tijdsmarges bij toedienen LantusBeste collega,
Lantus is een langwerkend analoog insuline met een werkingsduur van 22-24 uur. Praktisch gezien is het een goed middel om ´s mogens of ´s avonds toe te laten dienen op momenten dat een wijkverpleegkundige haar "normale " ronde maakt.
Dit is wat onpraktischer met een NPH-insuline, waarvan de toepassing 1dd bij voorkeur in de loop van de avond of voor de nacht plaats vindt. Nu over de marge in toedieningstijd: hiervan zijn geen "evidence based" gegevens bekend, maar op grond van bestaande ervaring kan dit gesteld worden op ongeveer 1uur vroeger of later.
Op de vraag , wat de voorkeur verdient bij een tijdsprobleem ,luidt het antwoord: er is een lichte voorkeur voor een latere toediening; wanneer je dan de dosis ook wat naar beneden aanpast( 5-10% minder doseren per uur extra te laat) , dan loop je niet het risico op een hypo de volgende dag. Juist bij een hoogbejaarde is het voorkomen van een hypo belangrijker dan even een toestand van hyperglycemie.Â
met vr.groet Simon verhoeven en Evert van Ballegooie , St.Langerhans
22 september 2005 om 10:05 In reactie op: [Archief] tijdsmarges bij toedienen LantusBeste collega,
Lantus is een langwerkend analoog insuline met een werkingsduur van 22-24 uur. Praktisch gezien is het een goed middel om ´s mogens of ´s avonds toe te laten dienen op momenten dat een wijkverpleegkundige haar "normale " ronde maakt.
Dit is wat onpraktischer met een NPH-insuline, waarvan de toepassing 1dd bij voorkeur in de loop van de avond of voor de nacht plaats vindt. Nu over de marge in toedieningstijd: hiervan zijn geen "evidence based" gegevens bekend, maar op grond van bestaande ervaring kan dit gesteld worden op ongeveer 1uur vroeger of later.
Op de vraag , wat de voorkeur verdient bij een tijdsprobleem ,luidt het antwoord: er is een lichte voorkeur voor een latere toediening; wanneer je dan de dosis ook wat naar beneden aanpast( 5-10% minder doseren per uur extra te laat) , dan loop je niet het risico op een hypo de volgende dag. Juist bij een hoogbejaarde is het voorkomen van een hypo belangrijker dan even een toestand van hyperglycemie.Â
met vr.groet Simon verhoeven en Evert van Ballegooie , St.Langerhans
17 september 2005 om 11:16 In reactie op: [Archief] insuline therapieGeachte Collega,
U maakt zich zorgen over het (bij herhaling ) wat te hoog N-glucose; streefwaarden 4-7 mmol/l en bij u 7.9-7.7 etc.. Het HbA1c is overigens voortreffelijk: 6.4%; en juist dit is het belangrijkste, immers in het groot onderzoek als UKPDS en DCCT is aleen de relatie tussen HbA1c en late complicaties aangetoond. En niet een relatie met het N-glucose. Dus in principe zit u goed, de instelling dus zo laten!!
Als u toch (theoretisch) iets zou willen is er het volgend uitgangspunt: als de N-glucose te hoog is moet u dit bijregelen door de avonddosering aan te passen (en dus niet de ochtenddosering!). Dat leidt hier tot een hypo na het avondeten; dus de mix veranderen zoals u vraagt. Het beste is dan een Mixtard 20(/80) ( iets minder kortwerkend); dit geeft theoretisch een iets lager N-glucose door meer NPH-insuline en hoger postprandiale waarde, door minder aandeel kortwerkend insuline. Doch dit is een theoretische exercitie: immers HbA1c is bepalend en niet N.-glucose, er is geen Novomix 20 en Mixtard 20 gaat mogelijk uit de handel. Tot slot mis ik de leeftijd van de patient: als hij relatief jong is, kan een 4 dd insulineschema ook ideaal zijn.
Met groet, Simon Verhoeven, St. Langerhans
17 september 2005 om 11:16 In reactie op: [Archief] insuline therapieGeachte Collega,
U maakt zich zorgen over het (bij herhaling ) wat te hoog N-glucose; streefwaarden 4-7 mmol/l en bij u 7.9-7.7 etc.. Het HbA1c is overigens voortreffelijk: 6.4%; en juist dit is het belangrijkste, immers in het groot onderzoek als UKPDS en DCCT is aleen de relatie tussen HbA1c en late complicaties aangetoond. En niet een relatie met het N-glucose. Dus in principe zit u goed, de instelling dus zo laten!!
Als u toch (theoretisch) iets zou willen is er het volgend uitgangspunt: als de N-glucose te hoog is moet u dit bijregelen door de avonddosering aan te passen (en dus niet de ochtenddosering!). Dat leidt hier tot een hypo na het avondeten; dus de mix veranderen zoals u vraagt. Het beste is dan een Mixtard 20(/80) ( iets minder kortwerkend); dit geeft theoretisch een iets lager N-glucose door meer NPH-insuline en hoger postprandiale waarde, door minder aandeel kortwerkend insuline. Doch dit is een theoretische exercitie: immers HbA1c is bepalend en niet N.-glucose, er is geen Novomix 20 en Mixtard 20 gaat mogelijk uit de handel. Tot slot mis ik de leeftijd van de patient: als hij relatief jong is, kan een 4 dd insulineschema ook ideaal zijn.
Met groet, Simon Verhoeven, St. Langerhans
12 september 2005 om 11:08 In reactie op: [Archief] dagcurveB este Praktijkondersteuner(s)
Er zijn streefwaarden in de dagcurve die afhankelijk zijn van het moment van bepalen. Deze zijn te vinden in tabel 3 van de NHG Standaard Diabetes type 2 (1999), Huisarts en Wetenschap (42) pag 71. Het meest uitgebreid zijn ze echter te vinden in het voor de POH zo handige boek: Protocollaire Diabeteszorg editie 2004, van Houweling, Kleefstra e.a. Isala Series , te bestellen onder http://www.bol.com; ISBN 90-74991-43-2.
Daar staat op pag. 39 de volgende tabel over de "normaalwaarden" van de dagcurve:
Nuchter bloedglucose (mmol/l)Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â 4-7
Voor maaltijd (preprandiaal)(mmol/l)Â Â Â Â Â Â Â Â 4-7
11/2-2uur na eten (postprandiaal)(mmol/l) 4-9
Voor het slapen (mmol/l)Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â 7-9
Deze normaalwaarden berusten op extrapolaties van groot onderzoek waarin het nut voor scherpe glucoseregeling is bewezen: de UKPDS voor type 2 DM en de DCCT voor type 1 DM.
S.V.
  Yvonne en Ester schrijft:
>
>
>
>
> Â>
> Geslacht>
>
>
> Â>
> Leeftijd>
>
>
> Â>
> Diabetes type 1 of type 2>
>
>
> Â>
> BMI>
>
>
> Â>
> Kreatinine>
>
>
> Â>
> Cockcroft>
>
>
> Â>
> HbA1c>
>
>
> Â>
> Orale bloedglucoseverlagende medicatie>
>
>
> Â>
> Overige medicatie>
>
>
> Â>
> Overige informatie>
>
>
> Â>
> Insuline>
>
>
> Â>
> N>
> NO>
> VM>
> NM>
> VA>
> NA>
> VS>
>
>
> Â>
>
>
> Â>
>
>
> Â>
>
>
> Â>
>
>
> Â>
>
>
> Â>
>
>
> Â>
>
>
> Â>
>
>
> Â>
>
>
> Â>
>
>
> Â>
>
>
> Â>
>
>
> Â>
>
>
> Â>
> Uw vraag>
> Wij zijn op zoek naar normaalwaarden van de bloedsuiker dagcurves. Hebben jullie deze in jullie bezit?>
>
>
> ÂÂ
12 september 2005 om 11:08 In reactie op: [Archief] dagcurveB este Praktijkondersteuner(s)
Er zijn streefwaarden in de dagcurve die afhankelijk zijn van het moment van bepalen. Deze zijn te vinden in tabel 3 van de NHG Standaard Diabetes type 2 (1999), Huisarts en Wetenschap (42) pag 71. Het meest uitgebreid zijn ze echter te vinden in het voor de POH zo handige boek: Protocollaire Diabeteszorg editie 2004, van Houweling, Kleefstra e.a. Isala Series , te bestellen onder http://www.bol.com; ISBN 90-74991-43-2.
Daar staat op pag. 39 de volgende tabel over de "normaalwaarden" van de dagcurve:
Nuchter bloedglucose (mmol/l)Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â 4-7
Voor maaltijd (preprandiaal)(mmol/l)Â Â Â Â Â Â Â Â 4-7
11/2-2uur na eten (postprandiaal)(mmol/l) 4-9
Voor het slapen (mmol/l)Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â 7-9
Deze normaalwaarden berusten op extrapolaties van groot onderzoek waarin het nut voor scherpe glucoseregeling is bewezen: de UKPDS voor type 2 DM en de DCCT voor type 1 DM.
S.V.
  Yvonne en Ester schrijft:
>
>
>
>
> Â>
> Geslacht>
>
>
> Â>
> Leeftijd>
>
>
> Â>
> Diabetes type 1 of type 2>
>
>
> Â>
> BMI>
>
>
> Â>
> Kreatinine>
>
>
> Â>
> Cockcroft>
>
>
> Â>
> HbA1c>
>
>
> Â>
> Orale bloedglucoseverlagende medicatie>
>
>
> Â>
> Overige medicatie>
>
>
> Â>
> Overige informatie>
>
>
> Â>
> Insuline>
>
>
> Â>
> N>
> NO>
> VM>
> NM>
> VA>
> NA>
> VS>
>
>
> Â>
>
>
> Â>
>
>
> Â>
>
>
> Â>
>
>
> Â>
>
>
> Â>
>
>
> Â>
>
>
> Â>
>
>
> Â>
>
>
> Â>
>
>
> Â>
>
>
> Â>
>
>
> Â>
>
>
> Â>
> Uw vraag>
> Wij zijn op zoek naar normaalwaarden van de bloedsuiker dagcurves. Hebben jullie deze in jullie bezit?>
>
>
> ÂÂ
26 mei 2005 om 09:05 In reactie op: [Archief] sportenEen bijzonder geval! De normale gang van zaken bij inspanning is de regeling van de brandstoffen via een endocriene reactie en een actie van het sympathisch zenuwstelsel. Daarbij is ook de gespoten hoeveelheid insuline van belang: bij een patient die relatief weing insuline spuit  is er een toename van de glucoseproductie van de lever, terwijl de perifere insulinegemedieerde utilisatie van glucose niet wordt gestimuleerd. Dit is een goede aanpassing bij inspanning. Verder vindt dan ook , door activering van de N. sympathicus een toename van de lipolyse plaats en een verhoging van de glucosespiegel. Heeft de patient daarentegen relatief veel insuline gespoten , dan wordt de glucoseproductie in de lever geremd, het perifere gebruik neemt toe en de lipolyse blijft onveranderd. Het mogelijke gevolg is een hypoglykemie. Dus moet je anticiperen bij sport: extra koolhydraten, minder kortwerkende insuline en frequent controleren. Maar bij deze voetballer is de bloedglucose voor de sport te hoog, daalt waarschijnlijk nauwelijks tijdens de wedstrijd en blijft erna ook nog even hoog. De enige verklaring is stress; ik zou de insulinedosering niet aanpassen, het is een tijdelijke ontregeling die wel geen invloed op HbA1c heeft, noch op welbevinden.
Simon Verhoeven , Langerhans
22 mei 2005 om 21:45 In reactie op: [Archief] Al 1jaar aan het instellen, HbA1c 9,2%Deze casus geeft aanleiding tot de volgende opmerkingen:
-Er is sprake van een chronische pancreatitis, is ook bekend waardoor? Alcohol, galstenen, maar vaak ook een onbekende oorzaak (25%) speelt hierbij. ik vraag me af hoe actief het beeld is, of sluimert het, of is het nog nauwelijks actief? Bij een ernstige chronische pancreatitis verwacht ik overigens steatorrhoe en gewichtsdaling.
– Bij een slechte regeling ben ik ook altijd alert op onderliggende maliginiteit met metatstasen; hoe is de prognose van het destijds (wanneer?) ontdekte mammaca. Als ze recent bestraling etc . gehad heeft kan dat zeker , o.a. mede door stress, ontregelend werken.
-U stelt dat er sprake is van een type 2 DM; dat lijkt ook wel zo gezien de BMI. Chronische pancreatitis geeft in het algemeen nauwelijks of geen endocriene problemen .
– Jammer eigenlijk dat ze de Lantus niet meer wil, maar waarom eigenlijk is de stap NPH-insuline niet gemaakt??
-En wat is de indicatie om de metformine te stoppen, er is geen absolute reden naar mijn inzicht: nierfunctie is goed, oud myocardinfarct is ook geen reden.
– dan het praktisch advies: waarom niet weer insluipend tot 2dd 850 mg metformine toevoegen; ben ook benieuwd naar de dagcurve bij 2dd Levemir+Novorapid. we horen graag verder hoe het gaat.
Simon Verhoeven , St. Langerhans
-
AuteurBerichten